In dit hoofdstuk beantwoorden we de volgende deelvraag: ‘Met welke maatregelen in de openbare ruimte kan de overheid de betrokkenheid van de bewoners ten aanzien van Bloemenbuurt-Oost vergroten?’

Deze deelvraag vraagt om suggesties om de sociale cohesie te verbeteren. Door middel van onze gehouden enquêtes kunnen we een aantal suggesties naar voren brengen om de betrokkenheid te vergroten. Hieruit kunnen maatregelen worden gevormd die de overheid kan nemen om de sociale cohesie in Bloemenbuurt-Oost te verbeteren. We hebben het bijvoorbeeld over de bouw van theehuizen, hangplekken en disco’s voor jongeren, speeltuinen en buurtwinkels. Door het opstellen van onderstaand verbeterplan zullen de probleemaspecten op het gebied van betrokkenheid zo goed mogelijk worden opgelost.

Gegevens enquêtes gekoppeld aan maatregelen verbeterplan

In hoofdstuk 4 hebben we de resultaten van de enquêtes uitgewerkt in verschillende grafieken. Hieruit bleek dat er een aantal punten waren waar volgens de bewoners nogal wat aan verbeterd kon worden. Eerst kijken we naar de suggesties die zij deden om de betrokkenheid in de buurt te vergroten.

In deze grafiek kunnen we zien dat de meeste mensen een hangplek voor jongeren, een theehuis of een andere maatregel een goede uitkomst zouden vinden.  Opvallend was het hoge percentage (36%)  ‘anders’ waarvoor de ondervraagden kozen. De meest genoemde maatregelen die men hierbij opgaf waren meer buurtactiviteiten, een buurtterras en/of meer toegankelijke bijeenkomsten. Een hangplek voor jongeren en het theehuis zouden samen een deel van het buurthuis de Hyacint kunnen vormen. Dit buurthuis, dat centraal in de buurt gelegen is, zou een uitkomst kunnen bieden voor deze problemen. De winkeliersvereniging in de Goudsbloemlaan, het winkelgebied in Bloemenbuurt-Oost, zou in samenwerking met het buurthuis  een buurtteras kunnen faciliteren. Wat ook duidelijk naar voren kwam was de vraag naar meer buurtactiviteiten en bijeenkomsten. Er worden al buurtactiveiten georganiseerd maar deze zijn op te kleine schaal waardoor een groot deel van de buurt niet betrokken wordt. Een centrale organisatie,  gemeente of de Hyacint, zou moeten zorgen voor een gestructureerde aanpak die de gehele buurt deel laat uitmaken. Ten slotte lijkt men meer informatie te willen ontvangen via ‘open’ bijeenkomsten en hiermee meer inspraak te krijgen in hun buurt. Door meer bekendheid te geven aan deze vergaderingen en mensen persoonlijk te benaderen zal de drempel om hieraan te participeren aanzienlijk omlaag gaan. Dit heeft tot gevolg dat de genomen beslissen beter aansluiten bij de wensen van de bewoners. Door het treffen van bovengenoemde maatregelen zal de sociale cohesie respectievelijk betrokkenheid onder buurtbewoners toenemen.

Gegevens interviews gekoppeld aan maatregelen verbeterplan

Ook hebben we interviews gehouden onder een gemeenteraadslid, Dhr. van Vulpen en de wijkagente, Mevr. Van Raamsdonk. Door het houden van deze extra interviews hebben we de problemen van verschillende kanten kunnen benaderen. Wat sterk naar voren kwam was het volgende:  het buurthuis de Hyacint trekt te weinig jongeren aan, een beperkt deel van de bewoners voelt er zich thuis en het centrum zou multifunctioneel gebruikt moeten worden. Ook een beter contact met de wijkagenten en andere instanties zal zorgen voor een hogere participatiegraad. De maatregelen die hierbij getroffen moeten worden zijn de volgende. Allereerst moet het programma-aanbod zoals sportactiviteiten, muziekoptreden en andere culturele gebeurtenissen beter worden afgestemd op de bewonerssamenstelling. Zoals te zien in Hoofdstuk 3 van het buurtprofiel bestaat de buurt voor 13% uit 0-15 jarigen en 9% uit 16-25 jarigen/. Het activiteitenprogramma van buurthuis de Hyacint[1] is vooral gericht op gepensioneerden met scrabble dagen, bingo en dineren met andere ouderen. Dit trekt logischerwijs geen kinderen, jongeren nog ouders aan. Door het organiseren van meer algemene activiteiten voor alle buurtbewoners zal ook de toegankelijk van het centrum toenemen. Ten slotte zou wijkagente Karin van Raamsdonk meer ‘actief’ in de wijk aanwezig moet zijn, bewoners persoonlijk moeten aanspreken en op voorlichtingsdagen uitleggen op welke manier mensen met haar in contact kunnen komen en wanneer zij haar kunnen benaderen.

Hiernaast hebben we de ambities van de Bomen- en Bloemenbuurt in stadsdeelplan 2012 – 2015[2]gelezen en hieruit een aantal punten genomen die goed aansluiten bij ons verbeterplan. in de komende periode wilt de gemeente Den Haag de betrokkenheid in deze wijk vergroten door het percentage vrijwilligers  met 2% te laten stijgen. Ook wil met door samenwerking met buurtbewoners 5 buurtinitiatieven ontwikkelen waarvan tenminste 1 project op het hoogste participatieniveau wordt georganiseerd, waarbij zij ook daadwerkelijk meebeslissen. En in 2015 zijn minstens honderd bewoners aangesloten bij de burenhulpcentrales.

In dit hoofdstuk behandelen we de deelvraag: ‘Op welke wijze zou de gemeente de openbare ruimte kunnen herinrichten, om de gevoelens van veiligheid van de bewoners te vergroten?’    

Subjectieve Sociale Veiligheid        

De gevoelens van veiligheid dragen bij tot de tevredenheid, sociale cohesie en vooral de leefbaarheid van een buurt. Als een buurt niet veilig is, spreken we van sociale onveiligheid: de bedreiging van de veiligheid die niet van buiten komt maar van binnen uit de samenleving. Er is een verschil tussen subjectieve sociale onveiligheid en objectieve sociale onveiligheid. Objectieve sociale onveiligheid is het aantal criminele feiten dat door de politie is geteld en onder subjectieve sociale veiligheid verstaan we het gevoel van onveiligheid dat veel mensen in de buurt hebben. Sommige stukken van de openbare ruimte zien er eng uit: ze zijn vaak verlaten, slecht onderhouden en vervuild. De toegankelijkheid van de openbare ruimte is erg belangrijk, dit bepaalt of mensen wel naar buiten durven te gaan. Er kunnen erg veel maatregelen genomen worden om een buurt veiliger te maken. Deze maatregelen zijn er meestal op gericht om de toegankelijkheid van de openbare ruimte te verbeteren, zodat mensen zich veiliger voelen. Als we weer naar de enquêtes kijken kunnen we zien dat de veiligheid volgens de bewoners goed is.

6.2 Plaatsen voor verbetering in Bloemenbuurt-Oost

Er zijn een aantal plekken in de openbare ruimte die er niet zo toegankelijk uitzien. Wij hebben twee plekken uitgekozen om te behandelen. De eerste is het grote, onoverzichtelijke Goudenregenplein waar ’s avonds vaak hangjongeren zitten. Doordat het op dit plein ’s avonds erg donker is en het er ook ongezellig uitziet, geeft dit voorbijgangers een onveilig gevoel. Bovendien is het verkeerkruispunt onoverzichtelijk en is het aantal incidenten relatief hoog.

Ook de Anemoonstraat wordt vaak gezien als een ‘onveilige’ plek. Een smalle doorgang door een donker tunneltje kan  ’s avonds door bepaalde buurtbewoners als gevaarlijk worden ondervonden. De doorgang is nodig want erachter zit een supermarkt en het buurthuis de Hyacint. De Anemoonstraat is slecht verlicht en eveneens als het Goudenregenplein een plek waar vaak hangjongeren rondhangen. Bovendien ligt erachter ook nog eens een verwaarloost braakliggend terrein wat er armoedig uitziet.